Stewia (Stevia rebaudiana) to roślina o bardzo słodkich liściach od wieków znana jest w Paragwaju i Brazylii. Indianie zamieszkujący górskie obszary stosują ją w celach leczniczych. Ostatnio stała się bardzo popularna w naszych kuchniach i coraz częściej sadzona na rabatach ziołowych. Od wielu lat używana przez miliony ludzi jako naturalny słodzik. Badania pokazują korzystne działanie stewii przy nadciśnieniu i cukrzycy. Stewia może być idealną alternatywą dla cukru oraz nie cieszącego się dobrą sławą słodziku. Jeżeli zależy wam na ograniczeniu cukru w diecie, chcecie zadbać o sylwetkę to śmiało sięgajcie po stewie.
Rodzaj stewia obejmuje około 150 gatunków, ale tylko jeden z nich Stevia rebaudiana ma wyjątkowe, słodkie właściwości. Stewia jest rośliną wieloletnią. Nie wytrzymuje spadku temperatury poniżej 0 C i w zimniejszym klimacie bywa czasem uprawiana jako roślina jednoroczna. W związku z tym należy przed jesiennymi przymrozkami przenieść ją do ogrzewanego pomieszczenia. Można także pobrać sadzonki i starać się je ukorzenić. Dorasta do wysokości około 1 metra, liście mają 2-3 cm długości.
Wystarczy zalać liście wrzątkiem, by uzyskać bardzo słodki ekstrakt. Kilka jego kropli osłodzi garnek zupy lub dzbanek herbaty. Można używać liści świeżych, suszonych w całości lub sproszkowanych. Najwartościowsze są jasnozielone, zbierane przed kwitnieniem.
Coraz częściej można kupić świeżą stewię w centrach ogrodniczych, na stoiskach z ziołami czy w postaci suszonej w sklepach zielarskich 🙂
KILKA PODSTAWOWYCH FAKTÓW O STEWI :
- jest w 100% naturalnym słodzikikiem
- nie zawiera kalorii
- słodsza do 250-400 razy od cukru
- rozpuszcza się w wodzie i alkoholach
- odporna na działanie wysoką temperaturą nawet do 200 st. C, może być używany do gotowania i pieczenia
- może być długo przechowywana np w postaci suszu czy w lodówce
- nie powoduje próchnicy zębów
- jest bezpieczna dla diabetyków – nie podnosi poziomu cukru we krwi
- jest bezpieczna dla osób chorych na fenyloketonurię (PKU)
- słodziki ze stewii nie ulegają fermentacji
- może być uprawiana samodzielnie
Uprawa
Nasiona należy wysiać do skrzynek bądź od razu do dużej doniczki.
Podłoże pod siew powinno być przepuszczalne, lekko kwaśne. Stewia radzi sobie także w podłożu bardziej zasadowym. Pod tym względem roślina jest niezwykle tolerancyjna. W uprawie pojemnikowej niezbędny jest drenaż.Nasiona wysiewamy licznie (niska siła kiełkowania). Nasion najlepiej nie przykrywać ziemią tylko przycisnąć je do podłoża (podobnie jak w przypadku sałaty), ponieważ przy świetle lepiej kiełkują. Temperatura kiełkowania powinna mieścić się w granicach 20-25°C. Możemy również wysiewać stewię wprost do gruntu.
Jesienią, jeszcze przed zakwitnięciem stewii należy dokonać jej zbioru (wrzesień/październik). Kwiaty obniżają właściwości rośliny, dlatego w trakcie wegetacji uszczykujemy kwiaty i nie dopuszczamy do jej kwitnienia. Zbieramy listki rośliny, które suszymy w osłoniętym przed słońcem pomieszczeniu. Po wysuszeniu kruszymy i przesypujemy do szczelnego pojemnika. Trwałość suszu może wynieść do kilku lat.
Próbowałem stewii prosto z krzaczka, jest naprawdę bardzo słodka ale przy tym orzeźwiająca. Na początku trzeba się jednak przyzwyczaić do dość intensywnej słodyczy ale warto spróbować 🙂
Polecam
Krakowski Ogrodnik